CLICK HERE FOR BLOGGER TEMPLATES AND MYSPACE LAYOUTS »

3 Mayıs 2009 Pazar

patlayan şeker

çocukluğumun vazgeçilmezlerinden biridir patlayan şeker; leblebi tozu ve gazoz, macun (tornavida ile sürülen renkli renkli olanlardan ve hatta limonlusu kesinlikle gerçek limon kokan) sokağımıza gelen kalaycıları izlemek kendimizi kaybedip ağzımız açık.... daha bi çok çocukluk anım var benim ama konu ben değilim:))

bugün annem yufka ekmek yaptı gene bütün itirazlarımıza rağmen. dün, bizde ona yardım edeceğimizden dolayı, güya izin almak için sorduğunda üç kızda işimiz olduğunu belirttik ve yapma dedik ve sonrada biraz rahatsızlandı falan kesin yapmaz dedi bahar ama ben annemi biliyorum, "kesin yarın sabah annemin hadi ekmek yapıyorumuyla uyanacağız görürsünüz " dedim kızkardeşlerime ve evet aynen öyle oldu:) ekmek yaparken ekmekten çok saç böreği yapılır ve bi sürü kişide yemeye çağırılır, hülya abla ve anılıda çağırmıştı annem ve anıla bayılan kızım onunla oynadı bi sürü bahçede işte anılın patlayan şeker almasıyla kızımda ilk patlayan şeker deneyimini yaşamış oldu. kelimeler onun o halini tarif etmem yetmez ve resim makinamında evde olması sebebiyle resimde yok ama eylülün genel halini şu şekilde tarifleyebilirim: şekeri ağzına aldı bir çiğnedi baktı bişiler çıtırdıyo durup ağzını açıp aval aval bize baktı:)) ve sonra bitince bidaha isteyip çiğnemeden patlama seslerini dinledi çok şeker bi halde, o şekerin şaşkınlığını yaşarken bizde onun o hallerini izledik ekmek yapmayı bırakıp...

1 yorum:

Primarima dedi ki...

En kısa zamanda ben patlayan şeker bulup kızıma denetmelıyım aklıma getırdın:)